انگار ادمها تمام انرژی و ذوق و شوقشان را جمع میکنند فقط برای همین روزهای اخر سال...
و فردا دوباره همه چیز برمیگردد به روز اولش : خیابان های خلوت , مغازه های خاموش , کوچه های سوت و کور و آدمهای مرده :(
کاش همه ی روزهای سال مثل همین روزهای آخرش بود پر جنب و جوش , پر امید و زنده
اگر امیدی به پیشرفت این مملکت داشته باشیم تنها راه حزبی عمل کردن است...
اینکه چه تفکری داشته باشید (اصولگرا یا اصلاح طلب یا...) به خود شما مربوط است اما وقتی که یک فرد خود را کاندیدای مستقل اعلام میکند یعنی معلوم نیست این فرد شتر است یا مرغ ..شمال است یا جنوب.. باد از هر سمت و سویی وزید او نیز به همان جهت .... پیشنهاد من اینست که فارغ از هر نسبت فامیلی و آشنایی به لیست احزاب رای بدهید تا این مملکت به تدریج دارای یک ساختار حزبی شود و" احزاب مسئول عملکرد افرادشان باشند"....
پ.ن1: در هیچ کجای دنیا رای دادن به معنای مشروعیت بخشیدن به وضع حاکم نیست
پ.ن2:شما چه رأی بدهید چه ندهید انتخابات پرشور جلوه داده خواهد شد.
پ.ن3:حاکمان بد را شهروندان خوبی انتخاب میکنند که در انتخابات شرکت نمیکنند..
پ.ن4:من مجبورم به لیست احزاب رأی بدهم ... این تمرینیست برای دموکراسی و نه خود دموکراسی
#نوشته های من شهروند معمولی و یک رأی دهنده ی معمولی
